مقایسه ظرفیّت آنتی اکسیدانی تام، استرس اکسایشی و نیم رخ لیپوپروتئینی دوندگان سرعت با غیر ورزشکاران

چکیده فعّالیّت ورزشی، تولید رادیکال­های آزاد را افزایش می­دهد که ممکن است در تخریب برخی از اجزای تشکیل دهنده سلول نقش داشته باشد. در بدن موجودات زنده، سیستم آنتی اکسیدانی پیچیده­ای وجود دارد که از وی در برابر رادیکال­های آزاد محافظت می­کند. هدف از این پژوهش، ارزیابی و مقایسه ظرفیّت آنتی اکسیدانی تام (tac)، وضعیّت استرس اکسایشی و نیم­رخ لیپوپروتئینی دوندگان سرعت مرد با غیر ورزشکاران بود. به این منظور tac، غلظت پلاسمایی مالون دی­آلدئید (md)، دی­ان­کونژوگه (dc)، تری­گلسیرید (tg)، کلسترول تام (tc)، لیپوپروتئین پر­چگال (hdl)، لیپوپروتئین کم­چگال (ldl) و لیپوپروتئین بسیار کم­چگال (vldl)در 14 دونده سرعت مرد و 14 مرد غیر ورزشکار (دامنه سنّی یکسان) مورد اندازه­گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون t مستقل نشان داد بین مقادیر mda، dc و tac ورزشکاران و غیر ورزشکاران از نظر آماری، تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین دوندگان از مقادیر پایین­تر tc، tg، ldl، vldl و نسبت ldl به hdl برخوردار بودند، هرچند که این اختلاف تنها در مقدار tc معنادار بود (05/0p<). نتایج این مطالعه، نشان می­دهد تمرینات منظّم بی­هوازی در دوندگان سرعت منجر به استرس اکسایشی نمی­شود و همچنین در بهبود نیم­رخ لیپوپروتئینی آنان تأثیر معناداری ندارد.